15 ára afmæli ÍT ferða; flottur bæklingur og ný heimasíða

Ég tók mér gott frí frá hefðbundnu bloggi, en hef verið þeim mun aktívari á Facebook sem er ágætur samskiptavefur og góð leið til að halda sambandi við ættingja og vini. Fb gefur einnig tækifæri til að kommentera á margt það sem í gangi er í samfélagi voru og skrifa hugleiðingar um ýmis mál, allt eða ekkert.
           Á nýbyrjuðu ári er starfið ofarlega í huga. Fyrirtæki fjölskyldunnar, ÍT ferðir varð 15 ára s.l. haust og um leið hélt ég upp á 25 ára afmæli í ferðaþjónustu á Íslandi. Að venju gefa ÍT ferðir út ársbækling þar sem ferðaframboð ferðaskrifstofunnar er kynnt. 2012 bæklingurinn er venju fremur glæsilegur og á hönnuðurinn Einar Pálmi Árnason þar stærstan hlut að máli. Hafi hann mikla þökk fyrir. Kortéri fyrir áramót fór í loftið ný heimasíða ÍT ferða, www.itferdir.is þremur mánuðum á eftir áætlun, en "betra er seint en skömmu síðar" eins og kerlingin sagði.
Við starfsmenn ÍT ferða erum stolt af bæklingnum, heimasíðunni og ekki síst afar metnaðarfullum göngu-, sögu- og menningarferðum sem við bjóðum upp á 2012. Þá er hafið samstarf við áhugasama aðila um sölu golfferða til Spánar þar sem við bjóðum upp á tvö afar flott 5 stjörnu golfhótel á 4ra stjörnu verði. Íþróttaferðir eru sem fyrr kjarninn í starfsemi fyrirtækisins og þótt boltaferðum til Englands hafi fækkað eru fótboltaferðir knattspyrnuliða sem og æfinga- og keppnisferðir handbolta- og körfuboltaliða um 50% af starfseminni. Loks er aukin áherslu lögð á móttöku erlendra ferðamanna til Íslands og viljum við með því leggja hönd á plóginn til þeirrar gjaldeyrisöflunar sem svo mikilvæg er þjóðarbúinu á þeim viðsjárverðu tímum sem við lifum þessi misserin.
Megi nýbyrjað ár verða friðsælt og gott, landi og lýð til heilla. - Nei, ég er ekki á leiðinni í forsetaframboð (en tek þó á móti áskorunum).
Ár og friður / Hörður Hilmarsson


Tillaga

Þetta er náttúrulega út í hött. Enn eitt dæmið um heimskuleg lög sem þarf að breyta.
En er þetta nokkuð vandamál? Eru ekki íslensku hjónin foreldrar barnsins skv. indverskum lögum?
Það ættu þá að vera hæg heimatökin að ættleiða barnið. Þau skrifa þá væntanlega undir umsókn um ættleiðingu bæði sem foreldrar barnsins og þau sem ættleiða!
En ég skil að þetta sé réttlætismál fyrir íslensku hjónin og þau eiga alla mína samúð.
Með aðventukveðju
HH


mbl.is Staðgöngumæðrun ekki viðurkennd
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Gylfi Sig. með stáltaugar

Það er ekki alltaf auðvelt að skora úr vítaspyrnu í knattspyrnuleik og erfiðara eftir því sem meira er undir og minna er eftir af leik. Gylfi Sig. var undir mikilli pressu þegar hann tók víti fyrir Hoffenheim á lokamín. gegn Leverkusen í gær. Gylfi þurfti að bíða óvenju lengi eftir að dómari leiksins tryggði að allir leikmenn væru nægilega langt frá marki. Og að lokum gekk dómarinn þvert yfir vítateiginn til að taka sér stöðu! Hef aldrei séð það áður. En Hafnfirðingurinn ungi var svellkaldur og setti knöttinn í bláhornið, framhjá markmanni Leverkusen sem þó gerði heiðarlega tilraun, valdi rétt horn.

Gylfi er skærasta stjarnan í glæsilegri framtíðarflóru íslenskra leikmanna. Það verður gaman að fylgjast með "strákunum okkar" næstu árin!


mbl.is Jöfnunarmark Gylfa gegn Leverkusen (myndband)
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hugsað upphátt

Í gærkvöldi skrapp ég í Hafnarfjörð ásamt vini mínum og fyrrum samkennara, Matthíasi Kristiansen, þýðanda. Erindið var að hitta fyrrum nemendur okkar við Öldutúnsskóla sem voru að fagna því að 20 ár eru liðin síðan þau útskrifuðust úr skólanum. Það var afar skemmtilegt að hitta yfir 30 fyrrum nemendur og sjá hve lítið margir þeirra hafa breyst. Eins og gjarnan er gert á samkomum sem þessum  kynntu sig allir með nokkrum orðum, sögðu frá starfi/námi, fjölskylduhögum, fjölda barna og skylda var að nefna skóstærð í "sjálfskynningunni". Ég rifjaði upp að við svipað tilefni, reyndar 5 eða 10 ára "reunion" fyrir allmörgum árum, sagðist ein ung kona vera "bara húsmóðir", eftir að hafa hlýtt á fyrrum skólasystkini segja frá námi í læknisfærði, lögfræði o.fl. Þá barði ég í boðið og sagðist ekki hafa kennt henni nægilega vel, því það sé ekkert sem heitir "bara húsmóðir", ekki frekar en "bara" eitthvað annað. Ef þú ert húsmóðir, vertu þá besta húsmóðir sem þú getur verið. Það hefur lengi verið skoðun mín að fólk eigi umfram allt að leggja sig fram í hverju því námi eða starfi sem það sinnir. Það sé lykillinn að árangri í lífinu og um leið lífshamingjunni. Nú er ég ekki svo viss. Bara það að þurfa alltaf að leggja sig 100 % fram í öllu, getur verið of mikil pressa fyrir suma. Er ekki mikilvægara að vera sáttur við sjálfan sig og sína? Felst ekki lífshamingjan einmitt í því að hafa "peace of mind"?
Eigið ánægjulegan vetur!

Hvað svo ?

Nú þegar skýrsla rannsóknarnefndar Alþingis hefur verið birt er spurning hvað gerist næst.
Hvað mun það taka langan tíma þangað til þeir aðilar sem gerðust brotlegir við lög verði sóttir til saka, dæmdir og þeim stungið inn? Maður reynir að kenna börnum sínum heiðarleika og muninn á réttu og röngu. En hvernig á maður að svara þeim þegar þau spyrja eftir að hafa horft á fréttir síðasta sólarhrings af hverju ekki sé búið að setja vissa menn í fangelsi? Þurfa menn að nota kúbein við bankarán til að verða sóttir af lögreglu og stungið inn, á meðan dæmt er í málum þeirra? Fjármálaráðherra sagði brúnaþungur í gær eitthvað á þessa leið: "Rán var það og rán skal það heita". Þetta er náttúrulega rétt hjá manninum, en hvað svo? Ef ég brýst inn í Landsbankann í nótt og ræni þeim krónum sem þar er að finna, ef einhverjar, má ég þá eiga von á því að ég geti leikið mér fyrir afraksturinn í 2-3 ár eða meira, áður en lögreglan bankar upp á og spyr, vonandi kurteislega, hvar ég hafi verið aðfararnótt 14. apríl 2010?
Skýrslan góða er áfellisdómur yfir stofnunum og embættismönnum ríkisins, einkum fyrri ríkisstjórn, Fjármálaeftirliti, Seðlabanka og Alþingi. Aðal brotamennina er þó að finna í bönkunum, í hópi stærstu eigenda og helstu stjórnenda stóru bankanna. Þeirra sem fáru ránshendi um hirslur bankanna og hirtu sparnað þúsunda Íslendinga. Hvar eru þeir fjármunir? - "Follow the money" sagði Eva Joly og það er nákvæmlega það sem þarf að gera. Menn mega ekki komast upp með að ryksuga íslensku bankana, flytja afraksturinn í erlenda banka og njóta glæpsins síðar, þegar um hægist. Er virkilega enginn að vinna í að kyrrsetja allar eignir glæpamannanna og leita uppi hvar þeir földu þýfið? Er svona mikill munur í hugum þeirra sem gæta eiga laga og reglna í landinu, hvort glæpamenn eru með bindi eða kúbein?

Bréf til fjármálaráðherra

Nýlega sendi ég tölvubréf til Steingríms J. Sigfússonar, fjármálaráðherra.
Úr því að ég hef ekkert svar fengið, birti ég bréfið nú hér á bloggsíðu minni.

Góðan daginn Steingrímur,
Er að lesa fréttir á vefmiðlunum og hnaut um eftirfarandi fyrirsögn á dv.is: „Maður bara nuddar augun og trúir þessu varla“ Ég held að það þurfi nú að gera eitthvað annað og meira en að nudda augun og verða hissa á endalausum fréttum um sukkið og siðleysið sem viðgekkst átölulaust í bönkum landsins fyrir bankahrun.
Mig grunar að enn sé víða maðkur í mysunni.
Vísa í blogg mitt frá því fyrir um mánuði síðan; sjá http://hoerdur.blog.is/blog/hoerdur/entry/1028208/
Ítreka það sem þar kemur fram:
Það þýðir ekkert að taka með silkihönskum á mönnum sem berjast með boxhönskum fyrir sig og sína.

Á borði þíns ráðuneytis er mál sem ég minnist á í þessum pistli mínum.
Hvernig má það vera að fyrst steli banki, Landsbankinn, 31.2 % sparnaðar einstaklinga og félaga, með samþykki, vilja og vitund Alþingis og fyrri ríkisstjórnar og síðan skattleggur ríkið tekjur þær sem búið er að ræna af þegnum og fyrirtækjum þessa lands? Tilraunir til að fá leiðréttingu á skattlagningu vegna skertrar greiðslugetu hafa ekki skilað neinu. Maður líttu þér nær!

Peningamarkaðssjóður Landsbankans var Icesave á Íslandi. Er ekki rétt að leiðrétta það ranglæti sem borgarar/skattgreiðendur þessa lands urðu fyrir af hálfu Landsbankans, Alþingis og fyrri ríkisstjórnar áður en erlendum aðilum er endurgreitt tap sparnaðar sem þeir urðu fyrir af hendi sömu aðila. Maður líttu þér nær! Eru skyldur þingmanna og ráðherra íslenska ríkisins ekki fyrst og mest við þegna Íslands?
Þarf maður að tala ensku eða flæmsku til að hlustað sé á sanngjarnar kröfur um fulla endurgreiðslu sparnaðar?
Með kveðju 
Hörður Hilmarsson

Ólöglegar arðgreiðslur

Dr. Andrés, geðlæknir minntist í Silfri Egils í dag á að stórir aðilar í viðskiptalífinu hafi fegrað stöðu sinna fyrirtækja með lántökum og í kjölfarið greitt sjálfum sér stórar upphæðir í arð. Fyrirtækin hafi í raun verið á leið í þrot og séu nú komin í eigu ríkisins. Þessar arðgreiðslur þurfi menn að endurgreiða ríkinu. Ég gæti ekki verið meira sammála. Svona gjörningar hljóta að vera ólöglegir. Ef ekki þá eru lögin ekki í lagi og þarf þá að breyta þeim. Það þarf bæði að lögsækja og krefjast endurgreiðslu frá þeim aðilum sem stunduðu iðju af þessu tæi.
Steingrímur joð: Er ekki rétt að fara að vakna og gera eitthvað af viti?
Kveðja
HH


Það er eitthvað mikið að !

Ég horfði á Spaugstofuna um síðustu helgi, eins og flestar helgar og finnst sem þættirnir hafi breyst að undanförnu. Þessi spéspegill á samtímann hefur stundum verið frekar þunnur, en oftast verið hægt að brosa að mörgum atriðum, jafnvel hlæja upphátt. Nú virðist mér sem meira sé lagt í þættina, gagnrýnin er grimmari og háðið beittara. Þá bregður svo við að mér er ekki hlátur í hug, þótt þættirnir séu með besta móti. Það er frekar að grátur sæki að manni við að sjá á skjánum skopstælingu á Íslandi síðustu daga og missera.
Hvernig gat það gerst að hér á Íslandi varð til ríki í ríkinu, batterí sem varð öllu öðru æðra og reyndist máttugra en ríkisstjórn og sjálft Alþingi?
Topparnir á fjármálageiranum á Íslandi, bankaeigendur og bankastjórnendur voru (og eru?) valdamestu menn lýðveldisins og engin lög virðast ná yfir þá og þeirra gerðir.
Hvernig stendur á því?  

Ef lög landsins ná ekki yfir allan landslýð, þ.m.t. þá aðila sem stærstan þátt eiga í hruni fjármálakerfisins, þá þarf að breyta þeim og það strax.
Það dugir ekki fyrir forsætis- og fjármálaráðherra að koma fram í fjölmiðlum, alveg jafn agndofa og almenningur yfir fréttum af fjármála-misferli og sukki tiltölulega fárra aðila. Það gengur heldur ekki að biðla til þessara sömu aðila að þeir sýni nú þann manndóm og samhug að skila til baka illa fengnu fé. Fé sem oft var greitt sem arður af rekstri fyrirtækja sem voru í reynd “fallit”, en gátu við fyrstu sýn eftir bókhaldsbrellur, litið vel út um stundarsakir, en urðu svo gjaldþrota innan skamms tíma, jafnvel árs. Það þýðir ekkert að taka með silkihönskum á mönnum sem berjast með boxhönskum fyrir sig og sína. Einn þeirra hefur nú stigið fram og segist iðrast. Það er gott svo langt sem það nær, en það þarf meira til. 

Eftir bankahrunið haustið 2008 hefur mér oft orðið óglatt við tilhugsunina um sukkið sem átti sér stað í bönkunum. Ég get varla farið í Landsbankann án þess að fá klígju upp í kok. Samt vinnur þar bæði heiðarlegt og gott starfsfólk sem hefur ekkert til saka unnið.
Í dag treysti ég ekki bönkum þessa lands, ríkisstjórn eða Alþingi.
Mér finnst hræðilegt að lifa í slíku samfélagi.  
 
Það hryggir mig að heyra fjármálaráðherra og fleiri halda því fram að inneignir almennings í bönkum landsins í október 2008 hafi verið að fullu tryggðar. Það er alrangt. Bankarnir, með aðstoð ríkisstjórnar og alþingis, hirtu allt upp í 30-40% af ævisparnaði þúsunda Íslendinga, einkum eldra fólks. Og eins og það hafi ekki verið nóg, þurftu margir að greiða skatta af peningum sem hafði verið rænt af þeim.
Það er eitthvað að í ríki sem þannig kemur fram við þá sem síst skyldi.
 

Núverandi ríkisstjórn hefur margoft talað um nauðsyn þess að hlúa vel að fyrirtækjum í landinu, til að hægt sé að halda uppi atvinnu og skapa verðmæti. Gott og blessað. En hvað er gert? 
Ég nefni dæmi sem mér stendur nálægt: Lítið fyrirtæki, vel rekið og skuldlaust, átti smá varasjóð sem geymdur var í banka. Það töpuðust 31.2 % varasjóðsins við aðgerðir ríkisstjórnar Íslands og Alþingis haustið 2008. Fyrirtækinu var eigi að síður gert að greiða skatta af því fé sem tapaðist.
Hvers konar bull er það og hvernig samræmist þetta því að hlúa að fyrirtækjum landsins?
Það er eitthvað mikið að.

Hvað er til ráða?
Því miður er það svo að almenningur ber sáralítið traust til stjórnmála-manna, eftir það sem á undan er gengið. Það er skiljanlegt.
Ég tel því ekki þjóðstjórn besta kostinn til að koma Íslandi aftur á flot.
Frá bankahruni hef ég verið þeirrar skoðunar og er enn, að hér þurfi utanþingsstjórn til að taka á málunum. Gefum pólitíkusunum frí, því pólitík þvælist fyrir því sem þarf að gera. Það hefur margoft sýnt sig að margir stjórnmálamenn hugsa um sinn hag og síns flokks, frekar en hag almennings og þjóðarinnar.
Þegar frá líður þarf síðan að breyta kosningalögum þannig að kosið verði um fólk, ekki flokka. Flokksræðið hefur runnið sitt skeið á enda.
Kjósendur vilja fá að kjósa persónur, fólk, þvert á flokkslínur.
 

Kópavogi 7. mars 2010

Hörður Hilmarsson


Baráttukveðjur

Sendi stelpunum okkar baráttukveðjur fyrir leikinn mikilvæga gegn Frökkum á morgun, laugardag!
Áfram ÍSLAND !!!


mbl.is Byrjunarliðið gegn Frökkum tilbúið
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Peningabréf Landsbankans = ICESAVE á Íslandi !

Til upplýsinga, að gefnu tilefni:
Það hvað Landsbankinn með stuðningi ríkisins kaus að endurgreiða innistæðueigendum í peningabréfum bankans er hér til umræðu. Fólk geymdi sparnað sinn á þessum reikningum, oftast skv. ráðleggingum starfsmanna bankans og átti að sjálfsögðu að fá eign sína 100 % til baka, eins og aðrir innistæðueigendur enda var því sagt að þessir reikningar væru án áhættu. Og  það sem meira er, innistæður á hefðbundnari bankareikningum voru ekki tryggðar nema sem svaraði 20.000 EUR, þ.e. fram að setningu neyðarlaganna sem mismunuðu innistæðueigendum. Hvað átti fólk að gera sem átti meira?

Peningabréfin voru ekkert annað en ICESAVE á Íslandi. Nákvæmlega sama dæmið, stofnað til af sömu ástæðu (fjárþörf Landsbankans) og síðan sukkað með, án þess að FME, ríkisstjórn og Alþingi tækju í taumana til verndar íslenskum almenningi sem grunlaus treysti bankanum sínum og geymdi ævisparnaðinn á þessum reikningum. Það er rangt að stilla þeim Íslendingum sem áttu sparnað upp sem fjármagnseigendum og öðrum Íslendingum sem almenningi. Það var íslenskur almenningur, ekki síst eldra fólk sem tapaði sparnaði sínum í peningabréfum Landsbankans. Þið eigið að skammast ykkar sem haldið öðru fram og hafið ekki samúð með fólki sem sýndi ráðdeildarsemi og ástundaði sparnað í áratugi. Það eina sem þetta fólk gerði rangt var að treysta bankanum sínum og orðum starfsmanna hans. Á bara að hjálpa þeim sem skulda, ekki þeim sem spara? Hvaða réttlæti er í því?

Það er verið að hjálpa fólki sem tók lán sem hafa hækkað vegna hruns ISK. Það er gott og blessað, en í þeim hópi er fólk sem missti sig í eyðslu í hinu svo kallaða góðæri, keypti betri bíla en það átti fyrir, stærri húseign en það í raun þurfti og hafði efni á. Á sama tíma er ekkert gert fyrir hinn þögla meirihluta, sem minnkaði við sig húsnæði og/eða færði ævisparnaðinn eftir 30-40 ára strit í peningabréf Landbankans.

Perningabréf Landbankans voru ekki kynnt sem hlutabréf eða fjárfesting, heldur sem fjárvarsla, ein tegund sparnaðar. Fólk sem keypti hlutabréf í fyrirtækjum, þar með talið bönkunum, veit að hlutabréf eru áhættusöm fjárfesting. Almenningur sem geymdi sparifé sitt á peningabréfareikningum a.m.k. Landsbankans vissi ekki annað en að sparnaður þess væri 100 % tryggur á þessum reikningum.
Á að refsa fólki fyrir að ástunda sparnað og eiga e-ð sparifé inni á bankareikningum?


Næsta síða »

Höfundur

Hörður Hilmarsson
Hörður Hilmarsson
Framkvæmdastjóri ÍT ferða, fyrrum kennari, íþróttamaður og þjálfari
Mars 2024
S M Þ M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (19.3.): 0
  • Sl. sólarhring:
  • Sl. viku:
  • Frá upphafi: 0

Annað

  • Innlit í dag: 0
  • Innlit sl. viku:
  • Gestir í dag: 0
  • IP-tölur í dag: 0

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband